Ulan…ulan…ulan

Namiss ko maglagay ng photo sa isang post. Kaya ito ngayun, merong naka-insert na photo. Hiram ko lang galing sa deviantart “A Good Book” by B1nd1.  Ang cool ng pic, nakakarelax. Tamang tama sa panahon ngayun, maulan. At hayyy, very comfy ang hinigaan ng girl. Sana meron akong ganyan ng bedroom. Ganyan ding window, nakikita ang pagpatak ng ulan. Ang cute hihi.

Speaking of ulan, gusto ko ang ulan lalo na pag gabi. Syempre malamig, at comforting para sakin. Di ko alam kung bakit, basta ganun. Okay lang din kung merong konting kulog at kidlat. Konti lang, wag naman yung parang end of the world na. Masarap pakinggan ang tunog ng pagpatak nito sa bubong, sa dahon, sa lupa. Malamig din ang simoy ng hangin na dala nito. Nakakaantok.

Meron akong kakilala dati. Ayaw nya ng ulan, lalo na daw pag gabi. Malungkot daw. Sabagay, ang ulan ay laging kinakabit sa kalungkutan o luha sa mga tula o kanta. Nadamay pa. Pero wala akong maalala na malungkot ako na umuulan. O umuulan habang malungkot ako. Siguro baka, napapawi ng ulan kaya di ko na maalala. Magkakaiba nga siguro ang bawat tao.

Basta ako, masaya ako pag umuulan. Kahit minsan nakakabadtrip ang baha o kaya ang tulo sa bubong. Pero kahit ganun, okay lang. Malamig eh, at masarap matulog hihi.